ÇİCEK DALDA, ARI BALDADIR ARTIK

Bahçede bir Salvia Microphylla bitkisi var.
Ülkemizde yavru adaçayı diye tanınıyor.
Ya da Graham'ın adaçayı veya frenk üzümü adaçayı.
Meksika kökenli.
Iki yıl önce bitkiler konusunda adeta uzmanlaşmış, çok değer verdiğim bir abimin hediyesi.
Geçen sene kaybettik maalesef.
Anısı olduğu için gözüm gibi bakıyorum.
Iki yılda çok boy attı, koyu kırmızı çicekleri patladıkça patladı.
Bugünlerde tozlanma dönemi herhalde.
Çünkü etrafa muhteşem bir koku salıyor.
Bildiğimiz adaçayından daha keskin, daha baharatlı.
Doğal olarak da arıları cezbediyor.
Özellikle Avustralya yerel arılarını.
Sırtı mavi şeritli arıları.
Bitkinin üstü adeta arı kaynıyor.
Makro meraklısı bir fotoğrafsever olarak benim için bulunmaz nimet.
Doğal stüdyo.
Kaptım makinayı,ikisine odaklandım bugün.
Iki çılgın mavi şeritli arıya.
Çok haylazdılar.
Fena yaramaz.
Biri hangi çiceğe konsa, diğeri hemen onu rahatsız etti.
Kamikaze gibi üstüne fırlayıp, çiceğin özünü emmesine izin vermedi.
Oyun mu yaptılar, şakalaştılar mı, savaştılar mı anlamadım.
Saatlerce sürdü bu kapışma.
Ama sonunda yoruldular.
Bu arılar yoğun kanat çırptıkları için zaman zaman dinlenme ihtiyacı duyarlar.
Yavru adaçayının henüz yomurcukta olan bir çiceğine kondular.
Bakıştılar, koklaştılar.
Az önce birbirlerini kovalayan, birliklerine rahat vermeyenler sanki bu haylazlar değildi.
Hiç bir şey olmamış gibi dişlerini çiceğin sapına geçirip, dakikalarca soluklandılar.
Alt alta, üst üste.
Kardeşçe.

*  *  *

Suskunluk yıllarının gür sesli şairi Adnan Yücel'in 19'ncu ölüm yıldönümü bugün.
Onun mısralarıyla noktalayalım yazıyı.
"Çiçek dalda – arı baldadır artık
İnanç kolda – yolcu yoldadır
Mekikler dokunur kentler arası
Kitaplar – dergiler dolaşır elden ele
Bilgiler – sevgiler dolaşır
Şiirler aşk açar dilden dile
Silinsin diye tek
Alınlarında duran dilsizlik karası
Bitsin diye kendi yurtlarında
Kaç bin yılın yurtsuzluk belası."