Yıl 1998’di.
Yağışlı,fırtınalı bir kış günü.
Ege ve Akdeniz'in hırçın dalgaları Knidos sahillerine vuruyor.
Berbat bir hava.
Ören yerinde in cin top atıyor.
Ege ve Akdeniz'in hırçın dalgaları Knidos sahillerine vuruyor.
Berbat bir hava.
Ören yerinde in cin top atıyor.
İşte böyle bir havada Apollon Tapınağı’nın hemen yanından 600 kilo ağırlığında bir sunak taşı çalınıyor.
Kimsenin olmadığı bir anda koskoca mermer sunak bir kamyona yüklenerek kaçırılıyor.
Özellikle Yazıköylüler olaya büyük tepki gösteriyor.
Olay ulusal basına yansıyor.
Gazeteler hırsızlığı deştikçe ilginç ayrıntılar ortaya çıkıyor.
Hırsızlığın olacağı aylar önce jandarmaya bildirilmişti.
Ancak nedense tedbir alınmamıştı.
Ancak nedense tedbir alınmamıştı.
Bunun üzerine dönemin Muğla Valisi Kültür Bakanlığı’na başvurarak, “biz Knidos’tan çıkan tarihi eserleri koruyamıyoruz, bunları buradan alın” diye bir resmi yazı gönderiyor.
Aradan bir kaç ay geçiyor.
Bir sabah yine esrarengizbir kamyon Kdinos’a geliyor.
İçinde şapkalı bir kadın ve 4-5 işçi var.
Marmaris’ten geliyorlar.
Bakanlık talimatıyla Knidos’tan çıkan tarihi eserleri Marmaris Müzesi’ne götürecekler.
Haberi duyan Yazıköylüler ve Datçalılar olay yerine koşuyor.
Kamyona yüklenen tarihi eserleri geri indiriyorlar
Köylüler “devlet bu eserleri koruyamıyorsa, biz koruruz” diye yetkililere de rest çekiyorlar.
(1999 Yılında Datça Balıkaşıran Gazetesi'nde çıkan haber)
Herkes artık olayın kapandığını sanıyor.
Datça’ya turist gelmesini sağlayan tarihi eserler artık Knidos’ta kalacaktı.
Ancak, iki ay sonra bir sabah vakti, bir bölük jandarmanın eşliğinde yine bir kamyon ören yerine geliyor.
Jandarma çevrede olağanüstü güvenlik almış.
Yolları bile kesmişler.
Bunu gören köylüler dağ tepe aşarak Knidos’a ulaşmayı başarıyor.
Bazılarının elinde sopalar var.
Kadınlar ve erkekler.
Kadınlar ve erkekler.
Yazıköy'de kalanlar Knidos’a giren kamyonun kaçamaması için köyün otobüsünün tekerleğini söndürerek yolu kapatıyor.
Knidos’ta tam bir arbede yaşanıyor.
Marmaris müzesinden gelenler tarihi eserleri kamyona yüklemeye, köylüler de engellemeye çalışıyor.
Önce kadınlar jandarma ile kavgaya tutuşuyor, sonra erkekler.
Devlet ve vatandaş birbirine giriyor.
Jandarma dipçikle müdahale ediyor.
Ancak, köylüler pes etmiyor.
Bir anda komutandan “ateş” emri geliyor.
Jandarma havaya ateş açıyor.
Sonra Komutan bağırıyor.
“İşimizi engellemeye kalkan olursa vururuz!”
Datçalılar’ın artık yapacak bir şeyleri yok.
Kendi topraklarına ait tarihi eserler bir bir kamyona konularak Marmaris Müzesi’ne götürülüyor.
Bazılarının yolda kırılıyor
Zorla götürülen tarihi miras 18 yıldır Marmaris’te sergileniyor.
Knidos’a meraklı turistler eserleri görmek için Marmaris’e akarken, Knidos soyulmuş, yıpranmış bir taş yığını olarak kaderine boyun eğiyor.
*. *. *
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Başbakan Binali Yıldırım sık sık yurtdışına kaçırılmış bazı tarihi eserlerin ülkeye geri gerektiğini söylediler.
Bazılarını da getirdiler
Bazılarını da getirdiler
Herakles Lahidi, Altın Taç ve Dağ Keçisi figürü son örnekler.
Peki Datça’dan zorla götürülen Knidos eserleri ne olacak?
Onlar gerçek topraklarına geri dönmeyecek mi?
Datçalılar günlerdir Esenada’daki yıkıntı, harabe hükümet konağının bir kültür sanat merkezi ve müze olması için çalmadık kapı bırakmadı.
İmza kampanyası başlattılar.
Beşbine yakın insan Esenada’nın bir kültür sanat merkezi ve müze olması için imza attı.
Konu ulusal basına taşındı.
Ayrıca kimse heveslenmesin,
Esenada arazisi yıllar önce hazırlanan imar planında kültür ve sanata ayrılmış durumda.
Oraya kimse otel ya da başka bir ticari amaçlı bina yapamaz.
Yasalar izin vermiyor.
Datçalılar hiç vermez.
Ayrıca kimse heveslenmesin,
Esenada arazisi yıllar önce hazırlanan imar planında kültür ve sanata ayrılmış durumda.
Oraya kimse otel ya da başka bir ticari amaçlı bina yapamaz.
Yasalar izin vermiyor.
Datçalılar hiç vermez.
(Ulusal basında yer alan Esenada haberleri)
Öyleyse daha ne bekleniyor?
Knidos’un tarihi mirası Esenada’da sergilense Datça’nın neler kazanabileceğini düşünebiliyor musun?
Muğla milletvekilleri, Datça’nın yerel yöneticileri!
Datçalılar’ın sesine kulak verme zamanı gelmedi mi?
(Esenada'daki harabe hükümet binası Datçalılar'ı üzüyor)
