COVİD-19 VE ZAKKUM ÇİCEĞİ
Bugün iki yazı dikkatimi çekti. Biri Uğur Dündar ’ın Sözcü ’deki köşe yazısı. Dündar, “ Son Çicek için ayağa kalkın ” başlıklı yazısında, İzmirli yılmaz kalem, ustam Okan Yüksel ’in kendisine anlattığı bir öyküyü kaleme almış. Öyküde, Amerikalı yazar James Thuber , çok sayıda dünya savaşının ardından yeşeren bir çiceğin insanlar üzerindeki mucizevi etkiyi ve yaşamın o korkunç savaşlara rağmen nasıl yeniden canlandığını anlatıyor. İkinci yazı ise İzmirli eskimeyen dostum Atilla Köprüoğlu ’na ait. Köprülüoğlu da 9 Eylül Gazetes i’ndeki köşesinde Yunanlı ünlü edebiyatçı Nikos Kazancakis ’in yaşam felsefesini kaleme almış. Köprülüoğlu yazısını “ Dünyada, çiçek, çocuk, kuş olduğu sürece korkma; yaşam yolunda demektir!’ ’ cümlesiyle tamamlamış. Şu Korona günlerinin çaresizliğinde, çicek ve umut, çicek ve yaşam. Uğur Dündar, Okan Yüksel ve Atilla Köprülüoğlu ’nun çicek metaforu, bana da gerçek bir çicek mucizesini hatırlattı. X X X Cennet gibi bir