Se'Datça

Evrenin ve insanın yaratılışının bir bütün olarak anlatıldığı en eski yazılı metin Sümerler 'in 6 bin yıllık “Enuma Eliş " isimli destanıdır. Enuma Eliş , "Bir zamanlar gökyüzünde" anlamına geliyor. Destan güneş sistemimizin, gezegenlerin ve tanrıların oluşumunu kozmik bir dille anlatıyor. Sümerler Tanrılarının gökten indiklerine inandı, onlara Anunnaki (gökten düşenler) dediler. Belki de bu yüzden insanoğlu binlerce yıl gökyüzü ile yakından ilgilendi.   Güneşin, ayın, gezegenlerin ve yıldızların  hareketlerini gözlemledi. Özellikle güneşe ayrı bir anlam yüklendi. Çünkü güneş ışıktı ve yaşamın ana kaynağıydı.  Her sabah yeniden doğandı. Güneş bir yıllık döngüsünde 21 Aralık tarihine kadar güneye hareket eder. 21 Aralık tarihi geldiğinde adeta durur ve kuzey yarım kürede en uzun geceye, güney yarım kürede ise en uzun gündüze neden olur. Bu durgunluk 3 gün sürer ve  24 Aralık 'a kadar devam eder. 25 Aralık 'a gelindiğinde ise güneş bu kez kuzeye doğru hareke