KEFERE'NİN SESSİZ ÇIĞLIKLARI
Yıl 1955 'di. Eylül'ün 6'sı . İstanbul 'da serin bir sonbahar akşamıydı. Vural Öger henüz 13 yaşındaydı. Dayısının elini tutmuş, İstiklal 'de yürüyordu. Rebul Eczanesi 'nden limon kolonyası alacaklardı. Ana cadde ve ara sokaklar o gün çok kalabalıktı. Çevrede boş boş duran yüzlerce insan vardı. Birden paltolarının altından kalın sopalar çıkardılar.. Cadde boyunca dağılıp, önce vitrinlere sonra da öfkeyle dışarıya fırlayan dükkan sahiplerine vurmaya başladılar. Bir Rum başına aldığı darbeyle kan revan içinde çığlıklar atıyordu. Sonrasını Vural Öge r anlatıyor. "Taksim’den Tünel’e kadar bütün dükkanlar tarumar olmuştu. Bir buçuk metre boyunda kumaşlar, buzdolapları, ev aletleri, çoraplar, sandviçler… Sopalarla dükkanlara giriyorlar, ne varsa kırıyorlar sonra da ‘Rum nerede Rum nerede’ diye dolanıyorlardı. Arkadaşlar anlattı, Taksim’deki kilisenin papazını tutmuşlar sünnet etmişler. Bütün Rum kiliselerine taaruz edildi. 17-18 papaz linç