Se'Datça

Soyadı: Tako Öz adı: Hürmüz Takma adı: Elif Sahte adı: Seher Suçlular arasındaki adı: Piç Anasının adı: Zehra Babasının adı: Abdi Milliyeti: Türk Doğumu: 1957 İşi: Hırsızlık Vücut boyu: 1,31 Vücut Cesameti: Nârin Vücut Bünyesi: İnce Vücut Vaziyeti: Öne eğik Omuzları: Düşük (*) Sevgili Yurttaşlarım, Şimdi size okuduğum belge, sekiz yaşındaki, Tako adlı kardeşimizin polisteki eşkâl kâğıdıdır. Tako, bugün Türkiye’de kaldırıma düşmüş, toplumun koruyucu elinden ırak, çoğu da suçlu, dört yüz elli bin Türk çocuğundan biridir.  Elinden tutacak kimi kimsesi yoktur ama hırsızlık ederken yakayı ele verdiğinde, Tako’yu kolundan tutup cezaevinin sübyan koğuşuna atacak bir hükümeti vardır.  Tako’nun doğum tarihi vardır ama insan gibi yaşadığı yoktur.  Tako’nun sabıkası vardır ama geleceği yoktur. Tako’nun onu seven bir atası vardır, Tako’nun “Halkın öğretimi ve eğitimini sağlama, devletin başta gelen ödevlerindendir” diyen bir anayasası vardır ama Tako

Yıl 1940'dı. Cumhuriyetten 17 yıl sonra. Kahramanmaraş'ın Afşin ilçesine bağlı Berçenek Köyü. Köyün sahibi tek kişiydi. Bir ağaydı. Köylü milletin efendisi değil. Ağa köylünün efendisiydi. Herkes ona çalışmak zorundaydı. Üstelik boğaz tokluğuna. Böyle bir ortamda doğdu, Şerif Çırık . Daha çocukken gördü; ezen ile ezileni. Köye asker geldiğinde ağanın sofrasında ziyafet verilirdi. Yutkunarak izlerdi, yemek yiyenleri. O masada olmayı çok isterdi. Belki de o yüzden büyüyünce asker olmak istedi. Askeri okula gitti. Çok başarılı oldu. Ama o günlerde bir İtalyan kadına tutuldu. Evlendi. Türk Silahlı Kuvvetleri' nde yabancı ile evlenmek yasaktı. Attılar ordudan. Artık işsiz, güçsüzdü. Elinden gelen tek şey saz çalmaktı. O da saz çaldı. *. *. * Kısa sürede nam saldı. Ozan oldu. Türküleri dillere destan oldu. Ama öyle etliye sütlüye karışmayanlardan değil. Haksızlığa başkaldıranlardandı.. Ersen ve Dadaşlar, Edip Akbayram,Cem Karaca, Selda Bağcan ve niceleri onun türkül