Se'Datça

Bir zamanlar "Gevene" idi adı. Sonra Pazaryeri yaptılar. Kastamonu 'nun Abana ilçesine bağlı güzel bir köydü. Ezine Çayı 'nın yatağının yamaçlarına kurulmuştu. Evler kar girdi. Adından da anlaşılacağı gibi büyük bir pazarı vardı. Her hafta Perşembe günleri kurulan pazar bölgenin en bereketli, en hareketli alış veriş yeriydi. Çevre köylerde yetiştirilen meyva ve sebzeler bu pazarda alıcı bulurdu. Ayrıca her yıl Ağustos ayının son haftası 15 günlük bir panayır kurulurdu. Bu panayır da çok ünlüydü. Özellikle İstanbul, Ankara gibi büyük kentlerden gelen tüccar sınıfı buradan çok büyük miktarlarda sebze, meyva siparişi verir, ticari anlaşmalar yapardı. Hatta Mısır' dan gelip alış veriş yapanlar bile vardı. Köyün hemen yanında bir Rum mezarlığı bulunuyordu. Izmana, Aya, Zırma, Gerdiç, Narba, Hene, Mimir, Kilmes gibi yerleşimlerden gelen Rumlar bu mezarlıkta atalarına dua ederdi. Cumhuriyet sonrası devlet tarafından adı Bozkurt olarak değiştirilse de, halk eski is

Manavgat yanıyor. Ege ve Akdeniz 'in çok yerinde olduğu gibi Manavgat alevler arasında. Köyler, mahalleler boşaltılıyor. İnsanlar evsiz kalıyor. Yüzlerce hayvan telef oldu. Koyunları yangının ortasında kalan bir köylü ağlayarak, çevresine sesleniyor. "Yardım edecek kimse yok mu?" Maalesef yok çünkü herkes can derdinde. Yedi vatandaşımız yanarak yaşama veda etti. Çok sayıda yaralı var. Ortalık cehennem gibi. Manavgatlılar diğer yangın mağdurları gibi devletten yardım bekliyor. *.   *.   * MS 260 'lı yıllardı. Pers baskısı, kuraklık ve artan nüfus nedeniyle Manavgat 'ta(Side) büyükbir kaos yaşanıyordu. Açlık tehlikesi ile karşı karşıyaydılar. Oysa tahıl üretiminde çok başarılıydılar. Ancak yetiştirdikleri  bu tahılın büyük kısmını Roma Ordusu 'na vergi olarak gönderiyorlardı. O yıl da bu vergiyi öderlerse aç kalacaklardı. Kenti yönetenler düşündüler, taşındılar ve son çare olarak dönemin Roma İmparatoru Publius Licinnius Gallienus 'a bir mektup göndermeyi