DURU'MA MEKTUP.
Duru'm.
Torunum.
Dünyamıza hoşgeldin.
Sana her köşesinde güller açan, şarkılarla, türkülerle coşan, bilimin, sanatın hüküm sürdüğü, gülen insanlarla dolu bir dünya sunmak isterdik.
Olmadı.
Zulmün, sömürünün, baskının tarihe gömüldüğü, dilin, dinin, ırkın önemsenmediği, kardeşliğin, dostluğun baş taçı edildiği, emeğin en yüce değer sayıldığı, sınırsız ve sınıfsız bir dünya vermek isterdik.
Olmadı.
Duru'm.
Canım benim.
Yaşama merhaba dediğin ilk gün içini karartmak istemem.
Umudunu köreltmek istemem.
Ama gerçekleri bilmen gerekiyor.
Bu gerçeklerle büyümen gerekiyor.
Bugün cehennemi yaşatıyorlar bize.
Binlerce insanımız hapiste.
Aydınlara, yazarlara, gazetecilere, akademisyenlere, politikacılara zincir vurulmuş.
Dışarıdakiler susturulmuş.
Korku saldılar milyonların üstüne.
Sindirdiler.
Sanat, kültür kelepçeli.
Bilim mühebbet hapis.
Umut hacizde.
Yalan, dolan iktidar olmuş.
Saldırıyorlar emeğimize, alın terimize, düşüncelerimize.
Saldırıyorlar şarkılarımıza, türkülerimize, şiirlerimize.
Bir yağma soyu gibi saldırıyorlar herşeyimize.
Değerlerimize saldırıyorlar.
Saldırıyorlar aç gözlü yırtıcılar gibi.
Ve doymuyorlar Duru'm..
Parayı en yüce değer yaptılar.
Betona boğdular şehirlerimizi.
Çiceklerimizi kopardılar, aşksız, sevgisiz bıraktılar.
Güneşe hasretiz.
Derelerimizi, ormanlarımızı, denizlerimizi sermayeye peşkeş çektiler.
Suyumuzu, tarlalarımızı, fabrikalarımızı sattılar.
Açlığa, yoksulluğa mahkum ettiler milyonları.
Dinle, bayrakla, vatan, milletle kandırdılar.
Duru'm.
Torunum.
"Dede siz kimsiniz" diyebilirsin.
Biz Roma arenalarında Spartaküs'üz.
Serez'de Şeh Bedrettin.
Aydın ovasında Börklüce Mustafa.
Sivas'ta Pir Sultan..
Çanakkale'de meçhul asker.
Gaziantep'te Karayılan.
Maraş'ta Sütçü İmamız.
Şarkışla'da Deniz'iz.
Hüseyin'iz, Yusuf'uz.
Kızıldere'de Mahir.
Munzur'da İbrahim.
Metris'te Erdal.
Gezi'de Berkin.
Galatasaray'da Berfo anayız.
Bolivya dağlarında Che'yiz.
Meksika ovalarında Zapata.
Arjantin'de Mercedes Sosa.
Şili'de Victor Jara..
Çukurova'da İnce Mehmet.
Karadeniz'de Arhavili İsmail'iz.
Kurtuluşta "ya istiklal, ya ölüm" diyenlerdeniz.
Duru'm.
Anlayacağın milyonlarız biz.
Düşünen, sorgulayan ve direnen insanlarız.
Biz görmesek bile bu dünyanın değişeceğine inanıyoruz.
Çünkü biliyoruz ki, tarihin ilerleyen çarkı karşısında hiç bir güç duramaz.
Duramayacak.
Yıllar geçecek büyüyeceksin.
Öğreneceksin.
Öğrendiklerini hayatla yüzleştireceksin.
Ve sorgulayacaksın.
Sorgulamaktan korkma.
İşte o zaman doğruyu, yanlışı anlayacaksın.
Güzelden, iyiden sapma.
Bilime, felsefeye tutun.
Sanata, kültüre tutun.
İnsana tutun.
Çünkü umut insanda.
Güzel bir dünyada yaşaman dileğiyle seni doyasıya öpüyorum sevgili torunum.
Adın gibi duru ve aydınlık günlere.
Deden
24 Haziran 2018
Yorumlar
Yorum Gönder