PAPATYA KOKUSU

Zeus'un en güzel kızıydı Astrea.

İyilik meleğiydi.

İnceliğin ve zerafetin sembolüydü.

Ne zaman bir kötülük görse gözyaşlarına boğulurdu.

Gün geldi, yeryüzündeki kötülüklere dayanamaz oldu.

Babasına yalvardı.

"Beni bu dünyadan uzaklaştır."

Zeus gökyüzüne gönderdi, güzeller güzeli kızını.

Astrea artık yıldızların arasından izliyordu, insanoğlunun kötülüklerini.

Ve her gördüğü kötülükte ağlıyordu.

Gözyaşları tek tek  toprağa döküldü.

Ve her gözyaşı düştüğü yerde bir çiceğe dönüştü.

İnce, zarif, ak bir çicek.

Papatya.

Bugünlerde dağ taş papatya.

Her yer sarı beyaz.

Doğanın aşk bahçesi adeta.

Sade ve gösterişten uzak.

Sıcak ve samimi bir bahçe.

Üstelik gezmek, koparmak bedava.

Aşıkların fal açtığı çicektir papatya.

Hele o son yaprağı var ya.

Ya karalara bağlar insanı.

Ya mutluluktan uçurur.

O'nun sizi sevip sevmediğini o son yaprak söyler.

O yüzdendir ki Can Yücel, "Sana da kırgınım papatya, bir seviyoru sığdıramadın onca yaprağına" der.

Ya Edip Cansever.

"Tek ihtiyacım neydi biliyor musun,

Bir papatya yaprağı daha."

O son yaprak hüznün ya da sevincin habercisidir.

Vazoları süsleyen en güzel kır çiceğidir papatya.

Astrea gibi inceliğin ve zerafetin çiceğidir

Güzelliğin çiceği.

Bütün çiçekler, ne kadar güzel olduklarını elbette duymak ister.

Ama papatyaya bir papatyanın ne güzel olduğunu işitmek yeter!

İngilizler "Daisy" diyor papatyaya.

"Day's Eye"nin kısaltılmışı.

Gün ışığında yapraklarını açıp, karanlıkta kapattığı için.

Kürtler "Beybün" diyorlar.

Bir dönem güney doğuda parklara "Beybün" isminin konulması yasaktı benim ülkemde.

İtalyanlar ve Yunanlılar " Margerita"  der.

Peki biz niye "Papatya" diyoruz acaba?

Papatya kelimesi Rumca "Papadia"dan geliyor.

"Papazın Karısı" demek.

Anadolu Rumları, papaz eşlerine kızlık isimleriyle hitap etmezler.

"Papadia" derler.

Papadia hanım!

Peki, papazın karısı ile papatya ne alaka?

Rivayet odur ki, yıllar yıllar önce Türkler ve Rumlar birlikte yaşadığı günlerde, Nevşehir'de bir köyün papazı,  başka köyden bir kızla evlenir.

Türkler papazın eşine ismini sorarlar.

O da yerden papatyayı koparıp, ismim bu der.

Aslında "Margerita" demek ister.

Ancak, bizimkiler çiceğin adının "Papadia" olduğunu sanır.

O gün bu gün bu narin çiceğe papatya diyoruz.

Papazın Karısı yani.

Ömrünüz papatyalar gibi ak, temiz, sevgi dolu geçsin.