KARŞIYAKA VAPURUNDA O MAHUR BESTE

Büyük şair Attila İlhan'ın bugün ölüm yıl dönümü.
Attila İlhan denilince akla yürekten Atatürkçü, devrimci bir vatansever gelir.
Bir de o mahur beste.

Tarih 6 Mayıs 1972.
Denizler'in asıldığı gün.
Attila İlhan İzmir'dedir.
Radyodan duyar kahrolası haberi.
Dünyası yıkılır.
Kendini sokaklara atar.
Sonra soluğu Karşıyaka vapurunda alır.
Sessiz sessiz ağlar vapurda.
Bir yandan gizlediği gözyaşları, bir yandan şu mısralar dökülür.

"Şenlik dağıldı, bir acı yel kaldı bahçede yalnız.

O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız.

Gitti dostlar, şölen bitti, ne eski heyecan ne hız.

Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız..

O mahur beste çalar, Müjgan'la ben ağlaşırız."

Attila İlhan vapurda yalnızdır..
Sözünü ettiği Müjgan bir kadın değildir.
Müjgan Farsça kirpik demektir.

*. *. *

Yıllar sonra Ahmet Kaya, Attila İlhan'ın bu mısralarını şarkı yapar.
Kendisiyle İstanbul'da buluşur ve Taksim'de bir Cafe'de dinletir..
Attila İlhan şarkıyı dinlerken, öyküsünü anlatmayı da ihmal etmez..
..Ve "O Mahur Beste" Ahmet Kaya'nın en sevilen şarkılarından biri olur.

*. *. *

Bugün bir anket yapılsa Attila İlhan severlerin bir kısmı Ahmet Kaya'ya vatan haini der..
Oysa ikisinin de çok iyi birer dost olduklarını bilmezler.
Yaşarken o kadar yakınlardır ki birbirlerine, Attila İlhan Ahmet Kaya'ya "Deli Kara Çocuk" der.

*. *. *

Hatırlıyorsunuz değil mi?
Yıl 1999'du..
Magazin Gazetecileri Derneğinin ödül törenine katılan Ahmet Kaya birsözü nedeniyle linç edilmişti..
Ahmet Kaya'nın Kürtçe şarkı söyleyeceğini açıklaması üzerine, törene katılanların hemen hepsi elinde ne varsa kürsüye fırlatmıştı..
Yuhlamalar, küfürler, üstüne yürümeler..
Kaya'yı adeta salondan kovan bir çok ünlü daha sonra sahneye çıkarak hep bir ağızdan Ayten Alpman'ın "Bir Başkadır Benim Memleketim" Şarkısını söylemişlerdi.

"Havasına suyuna taşına toprağına

Bin can feda bir tek dostuma.

Her köşesi cennetim..

Ezilir yanar içim.

Bir başkadır benim memleketim."

Söyledikleri bu şarkı aslında bir Yahudi folk müziğiydi..
Adı da Rabbi Elimelekh'ti.
Kendi topraklarında konuşulan bir dille şarkı söylenmesine karşı çıkanlar, bir Yahudi folk müziğini bağıra bağıra söylüyordu.
Çoğu müzisyen, televizyoncu, gazeteciydi ama müziğin evrensel olduğundan habersizdi.
Gerçekten bir başkaydı benim memleketim!.